ROZDZIAŁ 17 „DRUGA SZANSA?”

Cześć wszystkim!
Przepraszamy za tak długie milczenie. Mówiłam już wcześniej, że może długo nie być nexta, ale trochę przesadziłam. I najgorsze jest to, że nie mam nic na swoje usprawiedliwienie :( Ale już niedługo wakacje i myślę, że uda nam się to wszystko nadrobić. Myślę, że w tym tygodniu dodam jeszcze jedną część, ale nie obiecuję.Dziękuję za prawie 14000 wejść. Jesteście cudowni :D Nie wiem czy długość tego rozdzialiku was zaspokoi, ale mam nadzieję, że tak :)

Zapraszam was do czytania   !

-Hana! Zaczekaj!- krzyczał biegnąc za nią. Spojrzała na niego i odpaliła samochód. Dobiegł do niej jednak w tym momencie ruszyła. Nie zdążył… wsiadł do swojego auta i pojechał za nią. Kobieta stwierdziła, że najpierw pojedzie do siebie by przebrać się w wygodniejsze ciuchy. Nie wiedziała jak bardzo przeciągnie jej się spotkanie z Tretterem, jednak wolała czuć się na nim komfortowo. Dojechała. Wysiadła z samochodu i ruszyła w stronę swojej klatki. Kiedy wchodziła po schodach ktoś złapał ją za bark. Odwróciła się. Zobaczyła Piotra

-Puść! To boli!- zaczęła się szarpać.

-Hana, kochanie! Porozmawiajmy proszę…- rzucił skruszony Gawryło. Widząc  jej lodowate spojrzenie, już wiedział, że z rozmowy nici. -Błagam, porozmawiajmy...

-Nie mamy o czym!- rzuciła oschle

-Po co przyjechałaś do Magdy?

-Nie przyjechałam do niej!

-Tego to sam się domyśliłem... Kochanie...-złapał ją za dłonie

-Nie dotykaj mnie!- wyrwała mu się.

-Chciałas mi coś powiedzieć, prawda?- powiedział patrząc na nią wyczekująco. Zamyśliła się przez chwilę. Czy powinna powiedzieć Piotrowi, że będzie ojcem? Czy ma go zostawić w spokoju razem z Magdą?

-Nie. Nic nie chciałam ci powiedzieć.- skłamała

-To po co przyszłaś?- zapytał nie przekonany jej słowami.

-Nie wiem sama- wzruszyła ramionami.

-Nie kłam mnie...-spojrzał na nią spod byka.

-Będę robić to na co mam ochotę- przekręciła głowę.

-Proszę... Kochanie, proszę…- zbliżył się do niej jakby chciał ją przytulić

-Nie mów tak do mnie- warknęła na niego.

-Ale jesteś dla mnie ważna

-Nie pomyliło co się coś?- rzuciła ironicznie

-Dlaczego?- spytał zdziwiony

-Bo ja nie jestem Magda…

-Jestem z nią tylko dla Tosi!- zaczął się bronić

-A kochasz się z nią dla zasady, tak?- Gawryło spuścił głowę.

 -Dla Tosi... Ona bardzo chce mieć rodzeństwo

-Oh, biedactwo… zmuszają go do seksu.

-Daj mi szanse... Proszę

-Obudziłeś się w porę- rzuciła jednak natychmiast tego pożałowała. Gawryło nie odpowiedział, tylko odwrócił się i odszedł do swojego samochodu. Nie chciała go zrani. Kochała go przecież…. Ale strasznie się zdenerwowała, kiedy otworzył  jej drzwi prawie nagi.

-Piotr... Czekaj...- rzuciła, a w jej głosie słychać było żal i gorycz. Odwrócił się niechętnie spodziewając się z jej strony kolejnego policzka.

-Zostań ze mną...- szepnęła, a po jej policzku spłynęła pojedyncza łza. Wziął głęboki oddech.

-Obudziłaś się w porę... -powiedział i wsiadł do samochodu. Odjechał. Usiadła na schodach i położyła dłoń na brzuchu.

 -To był twój tatuś, maluszku- powiedziała przez łzy masując się po brzuchu.Po chwili po czuła na swoim barku dłoń. Spojrzała ponad siebie. Nad nią stał Tretter.

-Stefan? Przecież to ja miałam przyjechać

-Długo cię nie było, więc zacząłem się martwić

-Przepraszam...

-Choć na górę bo jeszcze się przeziębisz...-powiedział i pomógł jej wstać. Następnie poszli na górę. Weszli do jej mieszkania. Kobieta od razu przeniosła się na kanapę i zaczęła myśleć.

-Hana? Chcesz kawę?- z zamyślenia wyrwał ją głos jej szefa dochodzący z kuchni.

-Nie...- odkrzyknęła mu.

-A herbaty?

-Poproszę...- Po kilku minutach mężczyzn usiadł na kanapie koło Hany, podając jej kubek z gorącym trunkiem. Wzięła łyk i odstawiła naczynie na ławę.

 -Hana... Widzę, że coś jest nie tak... Nawet mi nie mów, że nie...-objął ją ramieniem

-Nie chce o tym gadać…- Stefan na chwilę zamknął oczy jednak po chwili je otworzył i zaczął mówić.

-Hana... Ja już od dawna chciałem ci to powiedzieć, ale… ale nie wiedziałem jak… bo widzisz… ja… ja się w tobie zakochałem...-powiedział niepewnie

-Co?

-Hana, kocham cię...- ujął jej twarz w obie ręce.

-Stefan... To nie ma sensu…

-Dlaczego?

-Bo kocham innego. Poza tym jestem w ciąży.

-To cudownie, zawsze marzyłem o tym aby zostać ojcem.- rzucił uradowany.

-Nic do ciebie nie czuje, Stefan.

-Proszę, daj mi szanse... Nie potraktuje cię tak jak Gawryło

-Co ty mówisz?!- wstała oburzona tym co przed chwilą usłyszała.

-Nie zostawię cię dla innej, zaopiekuje się tobą i dzieckiem... A nie tak jak ten cały Gawryło- zaczął z niego drwić.

-To nie prawda! Nie wolno ci tak mówić!!!- krzyknęła.

-To gdzie jest szczęśliwy tatuś? Na pewno znów się całuje z jakąś laską pod szpitalem- powiedział ironicznie.

-Przestań do cholery!!

-Hana... To przez niego płakałaś, prawda?- przybliżył się do niej

-Nie twoja sprawa- rzuciła oschle odwracając się do niego plecami.

-Kochanie, spokojnie, jesteś w ciąży-położył dłoń na jej płaskim brzuchu

-Wyjdź stad!- mężczyzna wykonał jej polecenie. Wyjrzała przez okno. Nic jednak nie rzuciło jej się w oczy. Podeszła do kanapy i ułożyła się na niej wygodnie. Zamknęła oczy…

Gawryło wszedł cicho do mieszkania. Wszędzie buło ciemno. Zdjął buty i poszedł prosto do sypialni. Magda wciąż spała. Położył się obok niej i zamknął oczy, jednak nie mógł zasnąć. Leżał tak i rozmyślał kolejną godzinę, nagle poczuł dłoń na swoim torsie. Uśmiechnął się jednak nie otworzył oczu. Dłoń jeździła po jego umięśnionym torsie. Dalej udawał, że śpi

-Wiem, że nie śpisz...-powiedział Magda, kładąc nogę na jego biodrach

-Oj Hana.,. Jeszcze 15 minutek...- zaczął ją drażnić

-Przestań o niej cały czas mówić! Teraz jestem ja i Tosia!- odsunęła się od niego

-Oj no kochanie...

-Oj Andrzej... Jeszcze 15 minutek-powiedziała ironicznie. Pocałował ją namiętnie. Odepchnęła go

-Madzia... Co jest?

-Nic

-To czemu nie mogę cię pocałować?

-Całuj tą swoją Hane...

-chce ciebie

-Chcieć to se możesz

-Chodź tu kochanie

-Nie chcę-Nagle rozdzwonił się jego telefon

-Jeśli odbierzesz to od razu pakuj swoje rzeczy! Nie będę żyć w trójkącie!

-Kochanie to może być ważne

-Jeśli to Hana to masz nie odbierać!

-Nie wiem kto. Zastrzeżony

-Rób co chcesz!- obróciła się do niego plecami

-Magda... Muszę odebrać

-Rób co chcesz!- powtórzyła

Pocałował ją delikatnie i odebrał telefon. Zamienił kilka słów i się rozłączył

-kto to?

-Chodziło o mojego pacjenta

-Aha- Położył się obok niej i zaczął całować jej szyję

-Zostaw mnie!

-Jasne, myślałem, że chcesz...

-A co? Hana ci nie dała, jak u niej byłeś?- rzuciła ironicznie

-Wiesz co?! Dajcie mi wszystkie święty spokój!- powiedział i wyszedł z sypialni. Opuścił mieszkanie kiedy ponownie zadzwonił telefon

-Halo?!-odebrał

-Piotr? Możesz przyjechać?- zapytała zapłakana Hana

-Mmmm, skarbie... Rozmawiam przez telefon. Zaczekaj chwilę.... Hana możesz powtórzyć?- skłamał Gawryło

-Możesz do mnie przyjechać?- powiedziała łamiącym się głosem. Udawała, ze nie słyszała dźwięków wydawanych przez ukochanego.

-Magda, nie teraz rozmawiam przez telefon. Weź rękę z mojego krocza! ... Jasne przyjadę, będę za pół godziny-nadal kłamał

-nie możesz wcześniej?

-Dobrze, będę za 10 minut

-Dziękuję- Gawryło rozłączył się. Wsiadł do samochodu i pojechał do Hany. Wszedł bez pukania

-Hana? Gdzie jesteś?- rozglądał się po mieszkaniu

-Tu... Usłyszał jej zapłakany głos z sypialni. Pobiegł tam.. Siedziała na łóżku i płakała. Usiadł koło niej. Nic nie powiedział, tylko mocno ją przytulił do swojej piersi. Zaczęła się powoli uspokajać. Przytulił ją jeszcze mocniej

-Kocham cię Piotr...- szepnęła. Gawryło namiętnie pocałował kobietę. Oderwała się od niego

-Co się stało?- zapytał ocierając jej mokrą twarz -Jeśli nie chcesz to nie mów-dodał

-Nie chce

Mocno ją przytulił, kładąc brodę na czubku jej głowy

-Kochaj się ze mną, Piotr...

-Nie mogę... Jestem z Magdą

-Piotrusiu błagam...

-Nie chcę

-Proszę cię....

-Nie mam ochoty

-Bez żadnych zobowiązań. Proszę.

-Już mi dzisiaj starczy...-powiedział choć w głębi duszy bardzo pragnął jej bliskości

-Piotr...- rzuciła a po jej twarzy znowu zaczęły lecieć łzy

-Magda mnie już dzisiaj wykończyła-uśmiechnął się delikatnie, aby ją zniechęcić. Kobieta wstała z łóżka jednak po chwili znowu usiadła

-Hana? Co jest?-Spytał zatroskany

-Nic.

-To po co miałem przyjechać?

-Pragnę cię Piotr

-Ale ja nie mam ochoty, a poza tym jestem z Magdą

-Kochaj się ze mną. Wiem, że chcesz...

-Wiesz, że nie zdradzam

-Mnie zdradziłeś

-Byłem wtedy pijany...

-Proszę Piotr...

-dlaczego zadzwoniłaś po mnie? A nie Trettera?

-Bo to ciebie kocham. Poza tym... Zresztą nie ważne

-Po co w ogóle dzwoniłaś?

-Potrzebuje cię

-Mnie czy seksu?

-Ciebie

-Ja mam Magdę to ją kocham- skłamał

-Piotrusiu... Tylko ten jeden raz

-Nie chcę zdradzić Magdy...

-Nie dowie się

-To ma być seks bez zobowiązań, rozumiesz?- powiedział i zaczął rozpinać koszulę

Czytajcie, komentujcie udostępniajcie :D

Jak dalej potoczą się losy Hany i Piotra?

Pozdrawiam 

Aleks