Rozdział 26

Tak jak obiecałam, jesteśmy ;-) Przepraszam, że dopiero teraz, ale musiałam trochę dopracować ten rozdział, a nie bardzo miałam czas :P
 

Spojrzał na nią zdziwiony.

-Spodziewasz się kogoś?- zapytał łykając jedzenie.

-Nie… Ale pójdę otworzyć.- uśmiechnęła się do niego. Wstała i skierowała się do drzwi, spojrzała przez Judasza. Pod jej drzwiami stała Soszyńska. Zastanowiła się chwilę. Potem otworzyła drzwi. Wyszła z mieszkania i od razu je zamknęła.

-W czym mogę pani pomóc?- spojrzała podejrzliwe na swoją „rywalkę”.

-Ja do Piotra.- Hana uniosła brwi.

-Piotra tu nie ma.- skłamała. Wiedziała, że to nie w porządku, jednak dopiero co zeszli się z Piotrem. Nie chciała, by Magda znów wszystko zniszczyła. Nie mogła na to pozwolić.

-Nie ma go w domu. Wiem, że jest u ciebie.

-Nawet jeśli jest, to co ci do tego?

-Chcę z nim porozmawiać.

-Śpi!- ucięła krótko Hana.

-Jak się obudzi to niech przyjedzie. Muszę z nim pilnie rozmawiać. Powiedz mu, że czekam na niego w domu. W NASZYM domu- specjalnie zaakcentowała to słowo by podnieść Hanie ciśnienie.

-Wątpię, żeby przyjechał. Ja na jego miejscu nie miałabym ochoty na ciebie patrzeć. Zrób mi tę przysługę i zostaw go w końcu w spokoju.

-Nie zasługujesz na niego. On potrzebuje kobiety na całe życie, a nie jakiejś małolaty, która chce się zabawić.

-Nie wiesz jakie plany mam wobec Piotra.- zaczęły jej puszczać nerwy.

-Jak nie ty go zostawisz to on ciebie, bo w końcu zrozumie, że się dla niego nie nadajesz.

-A ty się nadajesz?! Z resztą lepiej nie odpowiadaj. A teraz dowidzenia.- rzuciła krótko i weszła powrotem do domu i zamknęła drzwi. Następnie się o nie oparła i głośno wypuściła powietrze. Zamknęła na chwilę oczy. Potem ruszyła do salonu gdzie Piotr dalej jadł śniadanie całkiem nie świadomy tego co się właśnie działo. Podeszła do kanapy ze skruszoną miną i usiadła koło Gawryły. Ten od razu wyczuł, że coś jest nie tak. Spojrzał na nią wyczekująco, jednak ona nie miała odwagi spojrzeć mu w oczy.

-Kochanie, kto pukał?- zapytał zmartwiony.

-Magda…- szepnęła spuszczając głowę jeszcze niżej.

-Co?! Co ona jeszcze ode mnie chce?! Mało jej?!- wstał podenerwowany. Podeszła do niego i położyła mu dłoń na ramieniu.

-Spokojnie. Już poszła.- pociągnęła za rękę na kanapę.  Spojrzał na nią i westchnął.

-Hana…. Jedz.- spojrzała na nią ganiącym spojrzeniem, jednocześnie zmieniając temat. Spojrzała na kanapki i skrzywiła się lekko.

-Nie chcę już jeść. Zjadłam półtora kromki…

-Wow… uważaj, żebyś się czasem nie przejadła.- rzucił ironicznie. Spojrzała na niego wściekle. Uśmiechnął się i nachylił się nad nią. Pocałował jej nos. Od razu się uśmiechnęła.

-Na którą idziesz do pracy?- zapytał kładąc głowę na jej kolanach.

-Nie idę… mam dziś wolne…- głaskała jego włosy.

-Szczęściara… ja mam na dziewiątą.- spojrzała na zegarek.

-Masz 30 minut, kochanie.- zaśmiała się.

-O cholera!- rzucił zrywając się z kanapy.

-Piotr… i tak już nie zdążysz… zostań ze mną, w domciu…- spojrzała na niego błagalnie.

-Nawet jakbym chciał to nie mogę. Wiesz przecież…

-Miałeś wypadek.- przerwała mu.-  Chyba masz prawo zostać w domu. Odpocząć.- pociągnęła go powrotem.

-Hanuś, nie mogę… 

-Możesz… Mam zadzwonić do Wiki?- spojrzał na nią i podał telefon.

-Powodzenia… - zaśmiał się. Wybrała numer i chwilę odczekała.

-Hej, Wiki… Tu Hana

-...

-Nie, chodzi o Piotra….

-…

-Skąd wiesz?- zapytała zdziwiona.

-…

-Nie… Dobra, dzięki. Jesteś wielka.

-…

-No pa.- rozłączyła się i podała Gawryle telefon.- zostajesz ze mną.- pocałowała go. Odwzajemnił pocałunek.

-Sprzątnę po śniadaniu… - szepnęła gdy się oderwali. Wstała i wzięła naczynia ze stołu. Przeszła do kuchni. Poszedł za nią. Wkładała naczynia do zmywarki. Objął ją od tyłu.

-Piotr…

-Co, kochanie?- całował jej kark.

-Puść mnie.

-Nie…- zaśmiał się.

-Dlaczego?

-Zgodziłem się zostać w domu, więc chyba należy mi się nagroda, co?- wziął ją na ręce i posadził na blacie.

-Nie!

-Jak to nie?! Ja ci zaraz pokaże….- zaczął ją rozbierać…

Moim zdaniem szału nie ma...
Już niedługo Hana i Piotr będą musieli porzucić namiętność dla odpowiedzialności, więc nacieszcie się tym przesłodzonym rozdziałem :P

Nie mam pojęcia kiedy next :-/

Czytajcie, komentujcie, udostępniajcie


Pozdrawiamy! ::-P